13 juni

13 juni. Gardameer-Gambarara (Mantova). 75 Km.
We staan op de camping aan het water in Vó (zuidkant Gardameer) dus dat betekent klimmen om weer op de route te komen. Zoals alle dagen doen wee eerst inkopen bij de bakker. Voor iets bij de koffie en broodjes voor de lunch. Ook verkoopt de bakker melk en verdere benodigdheden.
De tocht van vandaag is een lange, snelle, route langs eerst een rivier en later een kanaal. Het begint al vroeg weer warm te worden, maar met een lichte tegenwind dus houdbaar. Wanneer we in de schaduw bij een oprijlaan willen gaan koffiedrinken stopt er een witte Audi, het raampje gaat naar beneden en de heer achter het stuur vraagt aan mij waar ik heen ga. Ik zeg Rome. Daarna vraagt hij hoe oud ik ben en beantwoord naar waarheid, 65 jaar. Hij geeft mij de hand en roept "bravi" en nodigt ons op de koffie.
We rijden achter hem aan de lange oprijlaan op. We komen terecht op een groot complex en worden in een soort van kantine voorgesteld aan daar aanwezig personeel. De man in de witte Audi blijkt de eigenaar te zijn van het gigantische landgoed Borgo la Caccia. Er wordt allerlei personeel ingeschakeld. Een zorgt voor de koffie met een brioche, een ander zal ons later de wijnkelders laten zien. Gianni (zo heet de man) heeft zelf weinig tijd, belt voortdurend en vertelt dat hij slecht Engels spreekt. Op enig moment schudt hij mij de hand en verdwijnt met een Italiaanse schone. Onze rondleider vraagt of we nog wijnen willen proeven. Dat slaan we beleefd af, evenals het bezoek aan de stallen vol springpaarden.
We wilden immer kilometers maken en met al die wijn wordt dat niets. Toch jammer. Er is maar een camping in de buurt van Mantova. Mijn gps geeft ook maar een camping aan, dat moet 'm dus wel zijn. Helaas blijkt dat na vele kilometers een camperpark te zijn waar tentjes niet toegestaan. Dus de hele weg weer terug naar die andere enige camping.
Gelukkig komen we Floor en José tegen bij de supermarkt Famila. zij hebben de camping al gevonden en met hen fietsen we terug.
De camping wordt helaas ingepikt door een Italiaans gezelschap. Wij staan op een veldje niet gemaaid onkruid.Nu was dat wel de bedoeling geweest en dat hadden ze ook aan Floor en José beloofd, maar ja, er was iets tussengekomen en ... Bij elke stap vliegen de muggen en ander ongedierte op. Ook is het erg druk bij de paar (hurk)wc's en douches. Het andere gezelschap bestaat uit zeker dertig mannen, vrouwen en en kinderen en daar komen wij nog bij. Iets te veel voor deze boerencamping. Iets anders is er echter niet.
We koken zelf, zitten nog even buiten maar worden dan belaagd door de muggen. Gauw de tent in en slapen. Morgen willen we vroeg opstaan, we hebben een lange weg te gaan naar Modena.

Later lezen we in onze beschrijving dat de camping berucht is door de daar voorkomende tijgermuskiet. Hebben wij weer.