30 mei. Ponferrada - Triacastela

Dag 30. Triacastela

Alto do Cebreiro (1300m). Weer klimmen dus vandaag. Het wordt een lange klim, niet al te moeilijk, maar nogmaals wel lang. Het is regenachtig weer en we moeten een aantal keren schuilen. Als we ergens in een bar/Tabac koffie zitten te drinken is het droog. We zijn nog niet buiten of het regent weer.
Na een lange klimmende aanloop van zo'n 55 km begint pas de werkelijke klim naar de Cebreiro. Gelukkig is het ondertussen ook droog geworden, maar het blijft wel zwaar bewolkt. Het is vervelend om in regenjack te klimmen, je wordt onder het jack natter dan er buiten. Na het gebruikelijk ceremonieel (foto's, etc.) dalen we iets af om daarna weer te klimmen naar Alto de Poio en het grote pelgrimsbeeld op de Alto San Rogue.
Hier ontmoeten we Jan uit Eindhoven. Hij heeft bij de beklimming ergens een verkeerde afslag genomen en is via steile binnenwegen op deze plaats beland. Onderweg is zijn bagagedrager gebroken.
De afdaling gaat door de regen en laaghangende bewolking met een zicht van hoogstens 80/100 meter. Frans heeft het niet zo op afdalen en kan het door de regen op zijn bril ook niet goed zien. Ik ga voorop met de afspraak dat ik niet harder dan 30 km/u zal rijden. Frans houdt mijn fluorescerende regenjack in de gaten. Zo dalen we af naar Triacastela. Komen daar zo rond 15:15 uur aan.
Daar blijkt dat Jan de laatste slaapplaats in de albergue heeft ingenomen. Niet erg, want wij hebben twee slaapplaatsen nodig. Bij de albergue staat een mevrouw te roepen. dormir, dormir. Het kwartje valt bij mij eerst niet, maar als ook volgende albergues vol blijken te zitten komt Olga (want zo blijkt ze te heten) opnieuw in beeld. Iemand van de albergue belt voor ons iemand in Triacastela en ja hoor, daar is Olga weer van casa Olga.
Ze heeft een kamer met bad voor ons voor € 40 (incl. ontbijt) en we besluiten deze te nemen. We zijn totaal verkleumd en hebben behoefte aan een hete douche. Ze rijdt voor ons uit naar haar huis. Blijkt een uitstekend adresje te zijn. Later die middag vangt zij nog meer ontheemden op en heeft daar een leuke bijverdienste aan.
's Avonds gaan we menu del peregrino eten bij Fernandez. Als we de eetzaal binnenkomen zit daar al een oude bekende: Rients. We eten samen. Hij logeert boven het restaurant, waar ook een hostal blijkt te zijn.