1 tm 3 juni. Santiago de Compostela

Dag 32 t/m 34. Santiago de Compostela.

Voor vertrek uit hotel Continente in Melide zelf ontbijt gemaakt op de kamer met de spullen die we gisteren hebben gehaald en koffie gezet.
De tocht van Melide naar Santiago was nog best pittig en er moest ook vandaag weer veel worden geklommen. Het venijn zat weer in de staart. De route verliet al vrij snel de hoofdweg en ging via rustiger wegen. Even een stukje snelweg (N547) bij Arzua. Je fietst in de buurt van Touro urenlang door de eucalyptusbossen. Rients komt langsfietsen als wij onderweg aan de koffie zitten en hij besluit om ook even te pauzeren. Bij Prevedinos blijft het maar weer klimmen. Uiteraard ook afdalinkjes, maar dat genot is zo voorbij en dan moet er weer geklommen worden. Maar Santiago is in zicht dus het gaat steeds makkelijker.
Rond 14:00 uur staan we dan voor het plaatsnaambord van Santiago, nog een kort klimmetje en we rijden het centrum binnen. Na een kort steil stukje (200 m.) dat we moeten lopen komen we een heksenketel binnen, veel stinkende auto's, druk, lawaai, veel mensen. Na het fietsen in een tot nu toe landelijke omgeving is het een hele overgang. Alle terrassen (en dat zijn er veel) zitten praktisch vol. Na wat gezoek vinden we de VVV, scoren een plattegrond en gaan op weg naar dé kathedraal, na 2505 km het eindpunt van onze reis. Het is 14:10 uur.
Daar maken we met de mobiele telefoon een foto, alleen degene die de foto voor ons maakt drukt waarschijnlijk op een verkeerd knopje en de foto blijkt een filmclip te zijn. Deze is te groot om op te sturen. We bellen dat we er zijn. Wilma heeft ondertussen wat vooronderzoek gedaan naar hotels en komt met twee adressen waar nog plaats is, hotel Mexico en het Hospederia. De laatste is naast de kathedraal in het hart van alles. Mexico is een modern hotel op een kwartiertje lopen. We besluiten voor de hospederia te gaan. Frans wacht buiten bij de fietsen en ik ga in de lange kloostergangen op zoek naar een receptie. Er is plaats en we krijgen een kamer incl. ontbijt voor naar later blijkt voor 3 nachten à € 46.- De fietsen kunnen door de gang in een afgesloten ruimte worden gezet. Afrekenen kan wel als we uitchecken.
De kamer is eenvoudig en ligt op de 4e etage met een prachtig uitzicht over de stad. Na het douchen staat er water op de vloer. Eerst denken we dat het douchewater is wat over de rand is gelopen, maar bij het gebruiken van het toilet blijkt dat de inhoud frank en vrij over de vloer stroomt. Dus weer op weg naar de receptie. Daar krijgen we zonder morren de sleutel van een andere kamer met het verzoek dat wanneer we verhuisd zijn de ander sleutel in te leveren. We weten het niet helemaal zeker, maar volgens ons zaten er diezelfde middag weer anderen in die kamer. Snel gerepareerd?
Daarna de stad in. Eerst even de fout van de filmclip rechtzetten, dus fotootje gemaakt in uitgaanstenue op het Praza de Obradoiro voor de kathedraal en deze opgestuurd naar de site. We zullen hier de komende dagen nog veel komen. Ons hotel ligt immers op minder dan 100 meter van de kathedraal. Het wordt dus rondkijken, biertje, etc.
Aan het einde van de middag bezoeken we de crypte van Jacobus en omarmen zijn beeltenis achter het altaar. Er is bijna niemand meer. Vanmiddag stond men nog in de rij. Morgen is het Hemelvaartsdag en gaan we naar de pelgrimsmis van 12:00 uur.
Nu eerst ons compostolaat halen in het pelgrimsbureau. Daar staat een korte rij en zijn we redelijk snel aan de beurt. Onze stempels worden gecontroleerd en het compostolaat uitgeschreven. Mooie koker (€ 1.-) er om heen. In de stad gegeten en de dag afgesloten met een afzakkertje (café solo + grappa) in de lounge van het hotel.

:SMS update:: 1 juni 2011 :
14.10 uur. SANTIAGO!! na 2505 km.. Op de Praza do Obradario foto gemaakt. Blijkt filmclip te zijn.
Wij logeren nu in Hospedería San Martín Pinario, een verbouwd klooster tegenover de noordingang van de kathedraal.

Dag 33. Santiago de Compostela.

Vandaag uitgeslapen. Een beetje een onwerkelijk gevoel om vandaag niet te hoeven fietsen.
Het ontbijt blijkt een zeer uitgebreid buffet. Je kunt het zo gek niet bedenken of het staat er wel. Het is vandaag Hemelvaartsdag en we gaan naar de Pelgrimsmis van 12:00 uur. We zitten al om 10:30 pontificaal in het midden, vrijwel vooraan om maar vooral niets te missen.
Om kwart voor twaalf komt er een non naar het altaar en begint met ons allerlei Latijnse teksten te oefenen die we later tijdens de dienst nodig hebben. De mis is hier nog traditioneel in het Latijn. Ze zingt prachtig. Tijdens de dienst zullen we haar nog een paar keer horen. Wat er allemaal tijdens de dienst is gezegd is mij totaal ontgaan, Wel kreeg ik nog mee dat het aantal pelgrims die Santiago hadden bereikt werden afgeroepen, zo ook Olanda.
Tot onze grote teleurstelling werd er niet gezwaaid met het grote wierookvat, de botafumeiro. Later vernamen we dat dit wel tijdens de avonddienst was gebeurd. Houden we dus nog tegoed.
Na de dienst zijn we naar het busstation gefietst en hebben de terugreis geboekt. We vertrekken zaterdag om 11:30 uur richting NL.
’s Middags in het Hospederia gegeten. Niets op aan te merken. Meer dan uitstekend.
Verder hangen we die dag de toerist uit, pakken een terrasje, zoeken uit waar hotel Mexico is. Hotel Mexico is de plaats waar we onze fietsen in moeten leveren, die dan later weer in NL aan het huisadres worden bezorgd. ’s Avonds tapas gegeten ergens in een studentenwijk (bij O Piorno aan de Rua Caldeireria).

Dag 34. Santiago de Compostela.
3 juni.
Na het wederom uitstekende ontbijt de fietsen ingeleverd in hotel Mexico bij Claudia, de Spaanse vertegenwoordigster van Soetens. Er staan in de parkeergarage van het hotel al meer dan 25 fietsen klaar voor transport naar NL. Na betaling van € 119 komen de onzen daar ook bij te staan voorzien van een label. Haar taak was ondermeer om de sturen een kwart slag te draaien en de trappers te demonteren. Die werden dan met een tie-wrap achterop de fiets gebonden.
Normaliter zijn de inlevertijden van 9-11 uur. Later horen we van een Vlaamse pelgrim dat ze om 12 uur nog druk was met inname. Goeie business…
Op de wandeling terug koffiegedronken in het moderne deel van Santiago. Lang zo gezellig niet als de oude stad. Toch een goede keus gemaakt om in het Hospederia te gaan logeren.
’s Middags daar maar weer gegeten, is tenslotte een prima adresje.
Daarna heb ik me weer aangepast aan de Spaanse gewoonte om ’s middags siësta te houden. Frans ging naar het museum onder de kathedraal en prentbriefkaarten kopen en ik deed even een oogje dicht. Dit o.a. als voorbereiding op ons afscheidsdiner ’s avonds.
Na mijn siësta zijn we weer op een terras neergestreken. Je merkt wel dat het leven van een pelgrim niet over rozen gaat, maar … terrassen.
En dan ’s avonds het afscheidsdiner. Gerard had dat al eens geopperd op de heenweg. Zou het niet leuk zijn om de reis op een speciale manier af te sluiten en afscheid van elkaar te nemen.
Voor organisatie van het etentje komt Gerard alle eer toe. Hoewel hij aangaf dat hij het samen met ons had georganiseerd beperkte onze inbreng zich tot instemmend knikken.
Hij had een prachtig adresje gevonden op een paar minuten lopen van onze hotel bij een restaurant in de tuin onder een sinaasappelboom (Casa Felisa in de rua Porta da Pena). Wat wil je nog meer.
Iedereen die we de afgelopen tijd hadden ontmoet waren, voor zover te achterhalen, uitgenodigd. Uiteindelijk bestond het gezelschap uit Gerard en zijn zoon Peter (die hem kwam halen en ook een paar dagen in S. logeerde), Rients met zijn familie (die hem kwam halen), Harry en Hilde, Jan en Marlies en Frans en ondergetekende. Via sms’jes en telefoon of persoonlijk contact was iedereen op de hoogte gebracht. ’s Middags hadden wij even gekeken waar het restaurant nu precies zat.
Er was speciaal een lange tafel voor twaalf personen gedekt.
Gerard sprak met de eigenaar af dat we allerlei hapjes wilden uitproberen met diverse salades, inktvis, en nog veel meer. Stevig omspoeld met een tinto blanco. Het was een waardig slot van 5 weken fietsen.
Van Jan en Marlies kregen wij nog een prachtige pentekening van de kathedraal van Santiago als dank voor de vriendschap van de voorbije weken. We sloten de bijzonder gezellige avond af met de gewoonte die we van Gerard hadden overgenomen n.l. met een caregio en heirbas.
De pret duurde tot na twaalf uur waarna we afscheid van elkaar hebben genomen en ieder zijn eigen weg ging.